Ryby stanowią cenne źródło pełnowartościowego białka i kwasów tłuszczowych oraz zawierają witaminy i minerały, których często brakuje w naszej diecie. Zarówno ryby słodkowodne, jak i ryby morskie powinny jak najczęściej gościć na naszych stołach. Poszczególne gatunki ryb różnią się m.in. pod względem zawartości tłuszczu. Miruna to chuda, niskokaloryczna ryba morska, która zamieszkuje wody południowo-zachodniego Pacyfiku – miruna najczęściej poławiana jest w okolicy Chile, Argentyny i u wybrzeży Nowej Zelandii. Sprawdź, dlaczego warto jeść mirunę.
Miruna – co warto wiedzieć?
Miruna to jedna z wielu smacznych i zdrowych ryb morskich. Ten gatunek ryby ma wysokie wartości odżywcze, delikatne mięso i neutralny smak, który sprawia, że świetnie komponuje się z różnymi dodatkami. Podczas przyrządzania miruny można wykorzystać aromatyczne zioła i przyprawy. Chude mięso miruny można piec, smażyć, dusić np. z warzywami oraz gotować na parze, co sprawia, że ryba ta znajduje wyjątkowo szerokie zastosowanie w kuchni. Mięso miruny nie sprawia problemów podczas obróbki termicznej, m.in. nie rozpada się podczas smażenia i pieczenia. Ogromną zaletą miruny jest brak ości.
Wyróżniamy dwa gatunki miruny:
- miruna patagońska – inaczej grenadier lub buławek,
- miruna nowozelandzka – inaczej buławik patagoński.
Dorosłe miruny to ryby drapieżne, których pokarm stanowią m.in. kałamarnice, kalmary, niewielkie ryby oraz skorupiaki; młode osobniki żywią się zooplanktonem.
Dlaczego warto jeść mirunę?
Miruna bywa nazywana „najzdrowszą rybą”. Polecana jest przez dietetyków jako zamiennik droższego dorsza. Co ważne – ryba ta nie zawiera szkodliwej rtęci, którą kumulują inne gatunki ryb. Mięso miruny ma wysokie wartości odżywcze oraz nie dostarcza do naszego organizmu wielu kalorii – 100 g miruny to około 75 kcal.
Miruna stanowi źródło pełnowartościowego białka – około 15 w 100 g, co sprawia, że stanowi dobrą alternatywę dla mięsa drobiowego. Miruna zawiera także witaminy i składniki mineralne, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu np. witaminę A, witaminę D i witaminy z grupy B, a także selen, żelazo i potas. W mięsie miruny znajduje się też sporo zdrowych kwasów tłuszczowych m.in. DHA i EPA.
Ryba miruna ma nie tylko wysokie wartości odżywcze. Miruna ma również wyjątkowe walory smakowe. Smak miruny jest delikatny i pozbawiony rybnego aromatu. Filet z miruny można przygotować na wiele różnych sposobów, zyskując smaczną podstawę pożywnego obiadu lub zdrowej kolacji.
Jak przyrządzić mirunę?
Jak już zostało wspomniane, mirunę możemy przyrządzić na wiele różnych sposobów. Jej walory smakowe wydobywają odpowiednio dobrane zioła i przyprawy. Wyśmienicie smakuje m.in. pieczona miruna z warzywami np. papryką, cebulą i marchewką. Miruna idealnie nadaje się także do smażenia np. w tradycyjnej panierce z bułki tartej i cieście naleśnikowym. Mirunę można także delikatnie przyprawić solą oraz np. koperkiem i ugotować na parze – tak przyrządzona ryba miruna może być podawana niemowlętom i małym dzieciom.
Do smażonej, pieczonej i gotowanej miruny pasują różne dodatki. Mirunę można podawać np. z ziemniakami, frytkami oraz ryżem. Świetnie też smakuje ze świeżym pieczywem.
Podsumowanie informacji o mirunie
Miruna to ryba o smacznym, kruchym mięsie. Miruna należy do morskich ryb chudych, które mogą znaleźć się w codziennym jadłospisie osób na diecie odchudzającej.
Niskokaloryczna ryba miruna może być spożywana przez osoby w różnym wieku – ze względu na brak ości może być podawana niemowlętom i małym dzieciom. Delikatny, neutralny smak miruny sprawia, że chętnie spożywają ją nie tylko wielbiciele ryb, ale także osoby, które za rybami nie przepadają m.in. ze względu na charakterystyczny smak i zapach rybiego mięsa. Filet z miruny jest obecnie bez problemu dostępny w wielu sklepach. Warto skosztować tej wyjątkowej ryby, bo niezależnie od sposobu jej przyrządzenia, smakuje wyśmienicie.
Zdrowa ryba miruna może być zamiennikiem mięsa drobiowego oraz innych, droższych ryb np. dorsza. Dietetycy polecają spożywanie miruny ze względu na wysoką zawartość białka oraz witamin i minerałów, których często brakuje w codziennej diecie.
Źródła:
- G. Nikolski, Ichtiologia szczegółowa, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1970
- Joseph S. Nelson, Fishes of the World, John Wiley & Sons, 2006