Podajesz dania z losowo wybranym makaronem? To błąd, który może wpłynąć na smak potrawy

Choć często staram się dodawać do przygotowywanych potraw makaron, który akurat mam pod ręką, to są takie dania, które robię zgodnie z wytycznymi włoskich mistrzów kuchni. Przeczytałem kilka ciekawych publikacji na temat zasad doboru makaronu do różnych dodatków i postaram się krótko je streścić, co być może, ułatwi wam przygotowywanie potraw z makaronem.

Jakie są rodzaje makaronu?

Różnorodność dostępnych w sklepach makaronów potrafi przyprawić o ból głowy. Najczęściej kupowane w Polsce to m.in. makaron spaghetti, makaron fusilli (świderki), makaron penne (rurki z ukośną końcówką, nazywane również „piórami”), a także makaron farfalle (kokardki) i makaron coccioline (małe muszelki).

Choć większość osób wybiera makarony, kierując się ich kształtem i wielkością, to warto również zwrócić uwagę na skład. Ogólny podział makaronów uwzględnia produkty z pszenicy miękkiej, w których składzie często znajdziemy jajka oraz makarony z pszenicy twardej. Zawierają one w swoim składzie mąkę z pszenicy durum, dzięki której po ugotowaniu makaron ma odpowiednią konsystencję – jest jędrny i sprężysty. Makarony z pszenicy twardej dzielimy na makarony z dodatkiem jajek i makarony bez jajek.

Podział makaronów pszennych uwzględnia:

• makarony długie, np. spaghetti, tagliatelle (płaskie wstążki formowane w gniazdka), tagliarini (płaskie, cienkie wstążki), pappardelle (szerokie, długie wstążki), bucatini (grubsze od spaghetti rurki z dziurką w środku);
• makarony krótkie, np. conchiglie, conchigliette i conchiglioni (makarony w kształcie muszelek), a także wspomniany wcześniej makaron fusilli, farfalle oraz penne,
• makarony do zup – w tej grupie znajdują się małe makarony o różnych kształtach np. minimuszelki, kokardki, ślimaczki, gwiazdki i rurki;
• makarony do nadziewania i zapiekania, np. cannelloni (długie, szerokie rurki) oraz lumaconi (duże muszle). W tej grupie znajdują się również makaronowe „pierożki” tortellini oraz ravioli.

Powyższe makarony mogą mieć różne kolory. Często barwione są m.in. szpinakiem, pomidorami, kurkumą oraz sepią (atrament z mątwy, który nadaje ciastu czarny kolor, specyficzny smak oraz zapach, z wyraźnie zaznaczoną morską nutą).

Coraz większą popularnością w Polsce cieszą się makarony, które nie są produkowane z mąki pszennej np. pełnoziarnisty makaron żytni i orkiszowy. Można je poznać po ciemnym kolorze. Stanowią one doskonały składnik zdrowej diety, bo zapewniają dłuższe uczucie sytości oraz są źródłem m.in. błonnika pokarmowego. Ciemne makarony mają jednak nieco inny smak i konsystencję, w której bywają wyczuwalne resztki zmielonej okrywy nasiennej. Inne makarony, które nie powstają z mąki pszennej to np. makaron ryżowy, gryczany, sojowy i kukurydziany. Warto również wspomnieć o różnicach dotyczących powierzchni makaronu, która może być gładka lub rowkowana.

Czy kształt makaronu wpływa na jego smak?

Kształt makaronu nie ma wpływu na smak, jeżeli makaron podawany jest bez dodatków – sięgając po różne rodzaje ugotowanego makaronu, który ma taki sam skład, nie zauważymy znaczącej różnicy. Kształt, wielkość makaronu, a także rodzaj jego powierzchni wpływają jednak w istotny sposób na odbiór potrawy, podkreślając walory smakowe dodatków oraz umożliwiając bezproblemowe cieszenie się degustacją dania.

Jak łączyć różne rodzaje makaronu z popularnymi sosami i dodatkami?

Sosy do makaronu dzielimy na „lekkie” i „ciężkie”. W nieco inny sposób komponują się one ze smakiem makaronu. Sosy „lekkie” delikatnie otulają makaron, a sosy „ciężkie” wymagają doboru makaronu, którego kształt oraz powierzchnia pomogą uchwycić m.in. większe kawałki mięsa i warzyw.

Z makaronem spaghetti najlepiej komponują się klasyczne sosy pomidorowe m.in. zawierający niewiele mięsa mielonego sos bolognese i sos neapolitański, a także sos carbonara. Ten rodzaj makaronu może być również podawany z oliwą z oliwek i czosnkiem.

Makaron długie wstążki m.in. pappardelle i tagliatelle to doskonały wybór do gęstych sosów pomidorowych z dodatkiem większej ilości niezbyt dużych kawałków mięsa i warzyw, sosów serowych, sosów śmietanowych np. ze szpinakiem oraz sosów pesto. Ten rodzaj makaronów świetnie nadaje się również do przygotowania polskiego makaronu z białym serem.

Makarony krótkie m.in. penne i farfalle to dobry wybór do „lekkich” i „ciężkich” sosów o różnej konsystencji. Doskonale komponują się zarówno z idealnie gładkimi sosami, jak i sosami, które zawierają większe kawałki warzyw, owoce morza oraz mięso. Makarony krótkie można również wykorzystać jako dodatek do sałatek, dań jednogarnkowych i zapiekanek. Do krótkich makaronów idealnie pasują m.in. sos pieczarkowy, z grzybów leśnych, z suszonymi pomidorami i szpinakiem, a także sosy z dodatkiem pokrojonego w kostkę kurczaka.

Minimakarony o różnych kształtach sprawdzą się nie tylko jako dodatek do zup (np. zupy pomidorowej), ale także niektórych sałatek np. sałatki z tuńczykiem.

Makarony do nadziewania wypełnia się farszem. Można podawać je z różnymi dodatkami np. gęstym sosem pomidorowym z dużą ilością mięsa mielonego i mozzarellą, serem ricotta, pieczarkami oraz szpinakiem. Ugotowane al dente i wystudzone makaronowe muszle można również wykorzystać do serwowania różnych sałatek.

Co jeszcze wpływa na smak potraw z makaronem?

Istotną kwestią, która ma wpływ nie tylko na smak, ale także wygląd potrawy i jej kaloryczność oraz wartości odżywcze, jest stopień ugotowania makaronu. Makarony ugotowane al dente (na półtwardo, czyli stawiający opór pod zębami) mają bardziej wyrazisty smak, są mniej kaloryczne, mają niższy indeks glikemiczny i na dłużej zapewniają uczucie sytości. Przegotowany makaron staje się mdły w smaku, dostarcza do naszego organizmu więcej kalorii oraz powoduje jedynie chwilowe uczucie sytości.